Veel van ons kennen het woord Ooit.
Ooit bel ik iemand terug.
Ooit zeg ik hoe ik me voel.
Ooit zal ik gelukkig zijn.
Ooit werd een horizon,
een veilige plek om naar te wijzen,
maar niet om te leven.
We wachtten.
Tot de drinker veranderde.
Tot er rust kwam in huis.
Tot er vrede was.
En zo verdwenen we.
Want er was geen ik.
Alleen Ooit.
Binnenin ons droogde verlangen op.
Passie verpulverde tot twijfel.
Lijsten van later, straks, misschien.
Tot we ontdekten: Ooit bestaat niet.
Het woont in vandaag.
En vandaag is genoeg.
P.S. Is Ooit de angst om hulp te vragen aan mijn Hogere Macht?
Een Al-Anon-lid,
geïnspireerd door Moed om te veranderen, p.247
____________
We vinden het belangrijk dat onze ervaringen anderen kunnen helpen. Daarom mogen onze verhalen gedeeld worden, met bronvermelding: ©2025 Al-Anon Familiegroepen Nederland – www.al-anon.n
