Ik leerde in Al-Anon dat alcoholisme een ziekte is die niet alleen de drinker raakt, maar ook iedereen eromheen. Ik dacht altijd dat ik het zelf wel kon oplossen. Als ik maar genoeg mijn best deed, als ik maar de juiste woorden vond, als ik maar de controle hield.
Ik wilde zekerheid.
Ik zocht garanties.
Ik hield vast, ook als het me telkens pijn deed.
Geloven voelde heel onzeker.
Loslaten betekende dat ik niet meer wist waar ik uit zou komen.
Dat maakte me bang.
In Al-Anon ontdekte ik dat juist mijn vasthouden me klein hield. Ik draaide rond in hetzelfde kringetje. Toen ik losliet, merkte ik dat er lucht kwam. Dat ik mocht ademen. Dat er ruimte ontstond voor iets nieuws.
Loslaten vraagt lef.
Soms voel ik vertrouwen, dan weer steekt de angst de kop op.
Toch leer ik dat elke stap me sterker maakt.
Ik laat me niet meer meesleuren door het alcoholisme van de ander.
En misschien begint vrijheid precies daar.
Een dankbaar Al-Anon lid
____________
We vinden het belangrijk dat onze ervaringen anderen kunnen helpen. Daarom mogen onze verhalen gedeeld worden, met bronvermelding: ©2025 Al-Anon Familiegroepen Nederland – www.al-anon.n
