Annie groeide op in een wereld van zwijgen, angst en overleven.
In Al-Anon vond ze een plek waar ze haar verhaal kon delen en zichzelf opnieuw kon leren kennen. Vandaag spreekt ze met haar eigen stem, vol ruimte, vertrouwen en mildheid.
Van zwijgen naar spreken
Een warme, liefdevolle, doorleefde stem, zo klinkt Annie.
Vandaag spreek ik haar over Al-Anon. Haar eerste woorden zijn helder:
“Al-Anon heeft mij zoveel gebracht, dat gun ik iedereen.”
Annie groeide op in een gezin waar alcohol, mishandeling, lage opleiding, criminaliteit, psychische problemen en angst de dagelijkse realiteit bepaalden.
Zwijgen was daar de onuitgesproken afspraak. Ze wist niet hoe ze zichzelf kon uitspreken. Wel hoe ze onzichtbaar kon zijn vanuit de overtuiging dat ik er niet toe doe.
Soms deed ze alsof ze er niet was.
Door er niet over te praten, was het er niet.
Wat ze wél leerde, was hoe ze veilig kon blijven: wegkijken, de regie nemen, overal iets van vinden, manipuleren, alles naar haar hand zetten.
Dat gaf haar kracht en een gevoel van controle.
In Al-Anon hoorde ze voor het eerst over de familieziekte van alcoholisme. Ze leerde over de invloed ervan, over loslaten en machteloosheid, over vertrouwen en over haar eigen gedrag. Ze zag hoe ziek ze zelf was geworden door de onveilige situatie.
Ze ontdekte dat ze nooit had geleerd wat grenzen waren en hoe ze neer te zetten.
Dat ze niet wist dat ze manipuleerde.
En ze begon te begrijpen dat zorgen voor de ander iets heel anders is dan zorgen voor zichzelf.
Stapje voor stapje en vaak met humor leerde ze duidelijke grenzen stellen.
De volgende stap was misschien wel de moeilijkste: bereid zijn het anders te gaan doen. En dus begon ze te oefenen.
“Ga jij maar drinken, want zo gezellig ben je niet meer,” zei een alcoholist ooit tegen haar.
“Praten, spreken… dat heb ik nooit geleerd,” vertelt Annie.
Alles bleef binnenskamers, diep in haarzelf bewaard.
Van haar sponsor leerde ze: praat maar tegen God.
“Hoe dan?” dacht ze.
Ze was gewend te luisteren naar haar innerlijke criticus, die stem die overal iets van vond, altijd aanwezig was. Die harde stem woonde in haar hoofd en terroriseerde de zachte, liefdevolle stem diep vanbinnen.
Het was een oorlog daarbinnen.
En het was al zo vol.
In Al-Anon begon ze haar verhaal te delen. Het voelde veilig, anoniem en er was gelijkheid. Ze leerde haar woorden te richten tot iets groters, zoals zij God ziet. Dat gaf ruimte. En als het moeilijk werd, vroeg ze: Mag ik het vertrouwen om me veilig te voelen?
Op een dag, tijdens een gesprek in een kliniek waar steeds meer van haar werd gevraagd, meer dan ze kon en wilde geven, sprak ze woorden die ze vroeger nooit had durven zeggen:
“Mag ik ook iets zeggen? Ik wil me terugtrekken van deze afspraak.”
Toen was ze in contact met zichzelf.
Met een innerlijke bron, met een diep weten dat dit niet goed voor haar was.
Ze koos voor afstand en trok een grens die haar beschermde.
En juist dat voelde als een liefdevol moment.
Heel belangrijk voor Annie werd het kleine woordje “O…”
Door te reageren met “O…” nam ze een moment voor zichzelf, in plaats van direct te antwoorden. Soms zei ze: “O… ik kom er later op terug.”
Die kleine pauze gaf haar en de ander ruimte.
“Voor Al-Anon ventileerde ik bijna grenzeloos mijn mening,” vertelt ze. “Mijn woorden gingen mijn denken vooruit, alsof ik ze eruit spuugde.”
Vandaag leeft Annie anders. Ze laat steeds meer de controle los. Ze weet nu dat haar waarde niet zit in wat ze doet, maar in wie ze is.
Ze laat ruimte.
Ze vertrouwt.
En bovenal hoort ze zichzelf, haar eigen stem, eindelijk.
De stem van gemoedelijkheid is haar stem geworden, een stem die ze nu doorgeeft als sponsor, voorlichter en spreker bij Al-Anon.
Annie
p.s. De naam Annie is een pseudoniem
Verhalen volwassen kinderen van alcoholisten
Groepen
Wil jij ook voorlichting geven of spreken?
Je bent van harte welkom bij Publieke Informatie.
Elke tweede maandag van de maand is er een online bijeenkomst voor (nieuwe) voorlichters. Stuur gerust een mail naar publinfo@al-anon.nl
__________________________
We vinden het belangrijk dat onze ervaringen anderen kunnen helpen. Daarom mogen onze verhalen gedeeld worden, met bronvermelding: ©2025 Al-Anon Familiegroepen Nederland – www.al-anon.nl.
Meer verhalen van: Volwassen kinderen van alcoholisten – Alateen – Nieuwkomers – Mannen – Interviews – Herstel
