Ik was er van overtuigd dat ik voor alles en iedereen moest zorgen. Ik had geen keuze. Maar met hulp van Al-Anon heb ik geleerd dat, alhoewel ik zeker verantwoordelijkheden heb, er veel dingen zijn die ik niet moet doen.
Ik hoef niet alles te begrijpen. Sommige dingen gaan me niet aan en anderen zal ik eenvoudigweg nooit begrijpen.
Ik hoef niet terughoudend te zijn om mijn gevoelens te tonen. Als ik gelukkig ben, kan ik mij daaraan overgeven. Zo niet kan ik mij tot mijn Al-Anonvrienden wenden om me te helpen door moeilijke tijden te komen.
Ik hoef me door de toekomst niet bedreigd te voelen. Ik kan dag aan dag leven.
Ik hoef mij over het verleden niet schuldig te voelen. Door de hulp van de Stappen, voornamelijk acht en negen, kan ik het goed maken en leren van de fouten die ik heb gemaakt.
Ik moet mij niet alleen voelen. Ik kan naar een bijeenkomst gaan of telefoneren. Bij Al-Anon is er altijd iemand die bereikbaar is.
Ik moet de verantwoordeliljkheid voor de keuze van anderen niet nemen. Zij hebben hun eigen Hogere Macht om hen te helpen hun beslissingen te nemen.
Ik moet mijn verwachtingen en dromen niet opgeven mijn Hogere Macht wordt niet beperkt door mijn gemis aan verbeelding
Uit: Moed om te veranderen 16 december
